Vanochtend kwam ik één van ‘mijn’ bibliotheken binnen. Ik stuitte op Madou, Jan en Majinka die de computers hadden klaargezet voor de eerste lichting statushouders die in de bibliotheek kunnen oefenen voor het inburgeringsexamen. Ik liep verder en hoorde geroezemoes in onze centrale hal. Tweehonderd basisschoolleerlingen verzamelden zich voor een les over sterrenkunde. Er was te veel vraag naar deze les, dus de rest van de in totaal 1700 leerlingen konden we, dankzij de gulle medewerking van schouwburg in de grote zaal van Amphion dezelfde les aanbieden.

Boven kwam ik het groepje ouderen tegen die samen een studiekring vormen om bij te blijven en kennis met elkaar te delen. In een andere zaal zag ik een mensen trainen met de computer.
En zojuist kwam een trotse collega vertellen dat alle studenten van de lokale pabo Iselinghe zich gaan inschrijven als lid. We gaan nog nauwer samenwerken met deze pabo. Ondertussen kreeg onze lokale Taalhuiscoördinator complimenten van de provincie Gelderland voor het projectplan gericht op het verbeteren van digitale vaardigheden van de burgers. We hebben dat plan samen met de welzijnsorganisaties in Bronckhorst opgesteld. En vervolgens kwam de aankondiging langs van Boek the Party, dé literaire talkshow van de Achterhoek – op 13 december is de tweede editie!

De bibliotheek leeft als nooit tevoren!

We hebben moeilijke jaren achter de rug. Mensen stelden ons de vraag waar het toch naartoe moest met de bieb. Als een Baron van Münchhausen hebben we ons de laatste jaren ontwikkeld. Niemand kon echt antwoord geven op de vraag die werd gesteld. Ja, natuurlijk wisten we wel dat we altijd van de volksverheffing zouden blijven. We zijn er om mensen te helpen zich verder te ontwikkelen. Maar hoe volksverheffing er in de 21e eeuw uit moest zien?

Al doende leren we het antwoord op die vraag. We zijn onze uitgangspunten trouw gebleven. We zijn onafhankelijk, we zijn openbaar, we zijn er voor iedereen en we bieden kansen voor iedereen. Het blijkt dat mensen, jong en oud, die kansen maar al te graag willen grijpen.

Ik realiseer me dat ik niet alleen trots ben op de verandering die de bibliotheek heeft doorgemaakt. Het meest trots ben ik op onze klanten. Op de gemeenten die de verandering hebben ondersteund – zij zijn immers onze grootste klant. Op alle jonge lezertjes die plezier krijgen in het lezen dankzij de bieb. Ik ben trots op de laaggeletterde die bij ons de drempel overkomt. Ik ben trots op de voorzitter van mijn Raad van Toezicht, die ons actief steunt. Ik ben trots op de lokale boekhandel Raadgeep en Berrevoets die graag met ons wil samenwerken. Ik ben trots op iedereen die de weg naar de bibliotheek opnieuw vindt. Want iedereen die hier binnenkomt, realiseert zich dat er nog heel veel te ontdekken valt!

Daar ben je toch apetrots op?